Select Page

พระพุทธรูปทองคำสมัยอู่ทอง

พระพุทธรูปสัมฤทธิ์ทองคำ หล่อตันแบบโบราณซึ่งเป็นศิลปะสมัยอู่ทอง อายุประมาณ 500-700ปี ซึ่งการสร้างแบบหล่อตันทั้งองค์นี้จะหาพบได้ยากมาก
เอกลักษณ์ของพระพุทธรูปสมัยอู่ทองจะประกอบไปด้วย
1.ประทับในท่านั่งปางมารวิชัย ในท่าขัดสมาธิราบ
2.ยอดพระเกศหรือพระรัศมีพบได้ 2แบบคือถ้าได้รับอิทธิพลจากสมัยทวารวดีจะเป็นแบบต่อม,บัวตูมหรือกรวยคว่ำหรือถ้ารับอิทธิพลจากลพบุรีหรือขอมพระรัศมีจะเป็นแบบเปลวเพลิง
3.เม็ดพระศกเป็นตุ่มนูนที่เรียกว่า”หนามขนุน” (จะไม่เป็นแบบก้นหอย)
4.วงพระพักตร์(หน้า) เป็นสี่เหลี่ยม มีไรพระศก
5.รายละเอียดพระพักตร์ -พระหนุ(คาง)เป็นรูปคางคน
-พระนาสิก(จมูก)เป็นสันคม
-พระขนง(คิ้ว)ชัดเจนเป็นเส้นกระด้างคล้ายปีกนกมาบรรจบกัน
6.สังฆาฏิยาวลงมาถึงพระนาภี(สะดือ)โดยปลายสังฆาฏิจะตัดตรง
7.ฐานเป็นแบบหน้ากระดานแอ่นเป็นร่องเข้าด้านใน
8.การสร้างเป็นแบบหล่อโบราณเบ้าทุบ ซึ่งโดยปกติจะพบเป็นการหล่อแบบกลวงที่มีเบ้าดินอยู่ด้านใน ส่วนการหล่อที่พบน้อยมากคือที่เป็นแบบหล่อตันทั้งองค์เหมือนองค์ที่ได้นำมาแสดงให้ชมในครั้งนี้ โดยมีรายละเอียดคือ
1.เป็นพระพุทธรูปศิลปะสมัยอู่ทอง
2.มีขนาดและน้ำหนักดังนี้
-ความกว้างของฐาน 4นิ้ว
-ขนาดหน้าตัก 3นิ้ว
-ความสูง 6.5นิ้ว
-น้ำหนัก 2.1กิโลกรัม
3.สร้างแบบหล่อตันทั้งองค์
9.วัสดุหรือโลหะที่ใช้หล่อจะเป็นสัมฤทธิ์ทองคำ โดยประกอบไปด้วยทองแดง,สังกะสีและทองคำ ซึ่งปกติพระพุทธรูปโดยทั่วไปจะเป็นโลหะสัมฤทธิ์หรือทองเหลืองธรรมดา
ท่านสามารถศึกษาพระเครื่องหมวดต่างๆเพิ่มเติมของ”พิพิธภัณฑ์ส่วนตัวพุทธรักษา”แหล่งรวบรวมข้อมูลและสะสมพระพุทธรูป,พระบูชา,พระเครื่องทุกหมวดหมู่และเครื่องรางของขลังแบบต่างๆที่หาชมยากและมากที่สุดของเมืองไทย ที่จัดตั้งขึ้นมาเพื่อเป็นวิทยาทาน โดยไม่มีจุดประสงค์เพื่อการค้าหรือการพาณิชย์ใดๆมาแอบแฝง ได้ที่ช่องทาง
-เว็บไซต์​ www.puttharugsa.com
-เฟสบุ๊คเพจ”พิพิธภัณฑ์ส่วนตัวพุทธรักษา
-ช่องยูทูป” พิพิธภัณฑ์ส่วนตัวพุทธรักษา”